Nedir bu 25112 diye çok düşünmeyin. Ortalama bir türk erkeğinin yaşam süresi 68.8 yılmış. Tam tamına 25112 gün yani. Ne kadar da azmış diye düşünmedim değil. Sonrada kendime bakıp 10220 rakamına ulaştım. Tabiki dehşet derecemde bi o kadar arttı.
Bunlar işin lakırdı tarafları, söylemek istediğim tabiki bunlar değil.
Ben çok küçükktüm. Elime geçen her şeye resim yaptığım zamanlarda sevdiğim hiçbirşeyi kaybetmeyeceğimi düşünürdüm. Ailem, öğretmenim, uzay gemim, Walt Disney kitaplarım…. ve daha neler neler…
Değişen çok birşey yok. Kaybetmeyeceğimi düşündüğüm bazı şeyleri kaybetmiş olsam da hala aynı şekilde düşünüyorum. Bir gün kaybolacağını düşünürek neyi sevebilir, neyin tadını alabiliriz ki?
Geçen 10220 günden sonra söyleyebileceğim net birşey var. Sevdiğin bir kağıt parçasıysa bile o senindir. Sen bırakmadan kaybolmaz. Başkaları için sevilmeyeceğini yaşayarak öğrenmiş bir insan olarak söylemek istediğim birşey var.
Başkalarına hatta kendine rağmen seversin.
Ve sevmek güzel birşeydir.
Bu yazdıklarım belki çok büyük anlamlar ifade etmeyebilir sizin için… Ama arada bir hatırlayın belki bir gün lazım olur.