toprak koktu…
yağmur vurdukça yüzüne
güller açıyordu yanakları…
yanakları “Al”dı
kapattım gözlerimi
beni yanına aldı.
bulutların arasında koşan
bir başına saldı.
…ve saçları omzuna düşmüş
yemyeşil bir şaldı.
bi yerlerde öksüz,
bir yerlerde ürkek,
rüzgarın kollarında
kırılgan bir daldı.
kapattım gözlerimi
beni içine aldı.
toprak yoktu.