tanrı kulu

yağmur saçına dokunduğu an ürperen bir rumeli güzeliydi
oynarken tınısıyla ezgilerin

rüzgarın kuruttuğu toprak kadar bereketli
dallarını yaratanına açmış
ağaçlar kadar ulu
o sanki hiç oturmayan
dört yanı oynak bir tanrı kulu