Siz hiç ardınıza bile bakmadan çıkıp gittiniz mi? Herhangi bir yerde her hangi birilerini bırakarak.. Peki size yapıldı mı? Bunun için ağladınız mı?
Hangi tarafta olmak daha cazip gelir size? Gülüp geçmek… Evet gülüp geçmek gerektiğinde başınızı önünüze eğip, ya da aklınızın ucunda bir yerlerde yıllardır yer etmiş huysuz cininiz fısıldarken çek git diye, umursamadan geceleri gündüz ettiniz mi?
Eğer bu sorulardan birine bile cesurca cevap veremediyseniz kapatın gözlerinizi ve öyle kalın. Çünkü siz yaşamıyorsunuz, tek düzelik sinmiş üzerinize.. Sıradan olmak ağırlık yapmış size ama siz hala “biraz daha!” diyorsunuz.
Yanılıyorsunuz. Ama acı olan bu değil tabiki çünkü asıl acı veren sindirmiş olmanız bunu.. Hala hayal ediyorsunuz daha güzel günleri..Olmayacak!
Günün birinde gözlerinizi açmaya karar verirseniz emin olun ki sıradan olmamak içindir artık çabanız, bunun farkına varın.. Dikilin önünde klişelerin.Parçası olmaktan kurtulun başkalarının, silkinin ve bütünü olun hayatın.
İşte ondan sonra paylaşın kendinizi, dağıtın kalbinizi ömrünüz elverdiğince.
Kapattığınızda gözlerinizi bir oh çekmek geçiyorsa aklınızda doğru yoldasınız.
Artık açın gözlerinizi ve gerçek anlamda dağıtın. Çılgınca, çocukça…
Belki arsızca. Şimdi hayal edin daha fazlasını.. Artık OLACAK!