Sözlerin yetemediği yerler vardır. Ne yapsanız anlatamazsınız. O kadar çok şey dolanıp dururken beynimizin kıvrımlarında ve vücudumuzun her hücresinde biz bir türlü ifade edemeyiz. Peki neden?
Ben bilmiyorum. Ama sanki bir kaç cevabım varmış gibi geliyor. Bildiğiniz bir adres sorulduğunda tereddütsüz tarif ederiz sorana. Çünkü yerini biliriz, nasıl gidilmesi gerektiğini biliriz ve herşey kesindir. Gerçektir. Tereddüt yoktur. Demek ki kelimelerin yetmediği nokta emin olmadığımız nokta… Mantığım böyle diyor.
Ama zamanlı zamansız ortaya çıkan o derinden gelen ses fısıldıyor yine kulaklarımıza gıdıklar gibi düşüncelerimizi… Koca bir alem sığar mı birkaç bin kelimeye? Ne diye tereddütten olsun ki? O kadar anlamlı ki o kadar güçlü ki o kadar büyük ki yetmez kelimeler…
Sıradanlaşıyorum.
Bu tür cümleler bile saçma gelmeye başladı. Oturuyor sanki yerine taşlar. Kendimize söyleyemediğimiz yalanlar bir bir ortadan kayboluyor.
Herşey değişiyor da..
Bir tek şey değişmiyor.
Anlatmaya kelimelerin yetmediği bir şey.