Hiç!

Kelimelerin boynuna dolanmış bir fular gibi
içine düşülen azgın dalgalar gibisin
vazgeçilmez ve boğucu

saklandığın duvarların ardında bir kitap gibi
beyazına gömülen sonsuz sayfalar gibisin
bitmez ve sorgucu

makamı belli değil bir şarkı gibi
notasız dökülen sözler gibisin

kulaklara kaynamış küpedir senin sesin
ve ciğer yakan oklar gibidir son sözlerin

bulutlar arasından düşen bir külçe gibi
yokluğunun ağırlığından memnun gibisin
gamsız ve tutucu

sen hiçlik zamanında bir destan gibisin
varken peşinden gidilen
yokken yankılanan tarihi boyunca
varlığımın.

Bir Cevap Yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir